حدود 200 میلیون سال پیش در ادامه حرکات صفحه ای عظیم قاره ها و فشار آنها بر هم که با چین خوردگیها و پدیده کوه زایی همراه بود، شبه جزیره عربستان همراه با صفحه قاره آفریقا به سوی شمال حرکت کرد و در نتیجه (حدود 65 میلیون سال پیش) از آفریقا جدا شده و به آسیا متصل گرید.
فشار ناشی از اثر این تحرک که از جنوب غربی به ایران وارد شد، باعث چین خوردگی عظیم این بخش از فلات ایران به صورت ارتفاعات زاگرس گردید و رشته کوههای آن عمود بر راستای این فشار یعنی در جهت شمال غربی به جنوب شرقی بوجود آمد.
حداکثر ارتفاع رشته کوههای زاگرس حاصل از این حرکات کوه زایی، قله دنا با ارتفاع 4409 متر در بویر احمد است. ارتفاع رشته کوههای زاگرس از قله دنا بتدریج در جهت خلیج فارس کم شده و ادامه آن در اعماق آبهای خلیج فارس به صورت چین خوردگی هایی در زیر آب پنهان میگردد.
جزیره کیش و سایر جزیره های تنگه هرمز در خلیج فارس بخشی از تاقدیسهای این چین خوردگیها و از سازه های زاگرس اند.
جزایر هندورابی و لاوان در شمال غربی و جنوب شرقی کیش از دیگر تاقدیس های سازه های زاگرس نزدیک به آن هستند.
کیش پس از تشکیل، هراز گاهي با تغییر سطح آب خلیج فارس و بالا آمدن آن ( که گاه نسبتاً طولا نی بود) در عمق کمی از آب فرو می رفت. گرمای نسبی این زمان ها، کمی عمق آب و نور فراوان و دیگر شرایط زیست محیطی مساعد، مناسب ترین بستر را برای رشد مرجان ها، آبزیان و آبسنگ ها، صدف ها و دیگر جانواران و آبزیان ( بر سطح جزیره فرو رفته در آب) ایجاد می کرد و به مرور به صورت قشری فشرده از بقایای پوسته ی آهکی آنها به صورت سنگ های آهکی مرجانی بر سطح جزیره غرقه در آب به وجود می آورد.
