نقطه‌نظرات شرف الدين درباره‌ي جشنواره‌ي فيلم كيش
محمد رضا شرف الدين مديرعامل انجمن سينماي انقلاب و دفاع مقدس كه داوري جشنواره فيلم كيش را بر عهده داشت در يادداشتي به برپايي اين جشنوار پرداخت.
شرف‌الدين در اين يادداشت كه در اختيار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، قرار داده آورده است: «آخرين روزهاي هفته گذشته شاهد برگزاري پرشكوه اولين جشنواره بين‌المللي فيلم كيش بوديم.
اين جشنواره يكي از مهمترين و بزرگترين جشنواره‌هاي موجود، نه تنها در ايران، بلكه در منطقه است و به لحاظ رويكرد و جايگاه فرهنگي، هنري و سياسي آن بسيار حايز اهميت مي‌باشد. زيرا جداي از معرفي سينماي ايران به ديگر كشورها و ملت‌هاي منطقه، فرصتي براي گفتگو و تعاملي فرهنگي و هنري بين هنرمندان و فرهيختگان با ابزار سينما و يا چهره به چهره در منطقه خليج فارس و حتي در گستره‌ي بسيار بزرگتري از فلات ايران، كشورهاي شمالي، شرقي و غربي است كه با يكديگر مشتركات زيادي دارند.
به ويژه در زماني كه گفتمان جديد بيداري اسلامي در ميان كشورهاي مسلمان شكل گرفته و مي‌رود تا قدرت نهفته در اجتماعات انساني را نهادينه سازد.
ابتدائي‌ترين پديده مشترك بين آنها، زيستن در منطقه‌اي است كه روزگاري غالبا جزو كشور پهناور، بزرگ و قدرتمند ايران بوده است و اين موضوع از ديرباز موجب حصول مشتركات زيادي شده است. دين، زبان،آداب و رسوم منافع مشترك، منافع مشترك، امنيت، بازار و اقتصاد، انرژي محيط زيست، جاذبه‌هاي فرهنگي و توريستي …. همه و همه در دنياي كوچك امروز تعريفي واحد يافته است و فرصتي فراروي مردم منطقه قرار داده است.
همه آنچه گفته شد به لحاظ پيوستگي با موضع «انسان» حتما مي‌تواند دست مايه غني و پر مخاطب براي
«سينما» باشد و هر يك از آنها محوري براي گفتگو، تعاملي و توسعه قرار گيرد.
در اينجاست كه نقش موثر و انكار ناپذير جشنواره به عنوان يك «رسانه» روشن مي‌شود. من بارها تاكيد كرده‌ام كه يك جشنواره تمام عيار خود يك رسانه است نه ابزار رسانه و آنچه گفته شد دليلي بر اين مدعاست، لاكن به شرط‌ها و شروطي.
1- پيوستگي با بدنه هنري و فني سينما و حمايت و حضور هنرمندان توانا و صفوف گوناگون سينما در عرصه‌هاي نظري، اجرائي، داوري و مسند‌هاي قضاوت جشنواره كه خود موجب ارتقاء اعتبار و شكل گيري گفتگو پيرامون موضوعات مختلف، از مباحث نظري گرفته تا موضوعات فني، فن‌آوري و علمي، آموزشي، ارتباطات، آسيب شناسي و …
2- پرهيز از هر گونه آلودگي سياسي كه اين امر موجب اضمحلال تدبير، خرد، تفاهم، وفاق و بالاخره كاسته شدن از حمايت بدنه وزين فرهنگي و هنري جشنواره خواهد شد.
همه شاهد هستند كه برخي جشنواره‌هاي فرمايشي سياسي خالي از چهره‌هاي موثر، فرهيخته، پر سابقه و معتبر است. هنرمندان از طبقه ممتايز انديشه ورزان و فرهيختگان بوده و صاحب نفوذ هستند كه مسئوليتي فراتر از سياست مداران دارند. لذا شان و ساحت آنان بسيار فراتر از شان و ساحت سياست و اهل سياست است. حضور سياست ورزان بويژه كساني كه راهي غير از مسير روشن و شفاف ملت خود مي‌روند در چنين مجامعي لطمه به اصل اهداف فرهنگي و هنري است.
همه مي‌دانند تاثير هنرمند بسيار گسترده و عميق‌تر از تاثير اهالي سياست است. هر چند تاثير و درك پيام‌هاي فرهنگي كه در آثار هنري نهفته است، بر خلاف تاثير اراده‌هاي سياسي ممكن است نياز به زمان طولاني‌تري داشته باشد.
بسيارند كساني كه به لحاظ ملاحظات گوناگون حضور در جمعي كه سياست پيشه‌اي در آن است و آن محفل متاثر از حضور اوست را بر نمي‌تابند. لاكن وجود هنرمند و اهل فرهنگ هميشه و همه جا براي بسياري شوق برانگيز است و اگر ما بخواهيم دامنه تاثيرات فرهنگي خود را گسترش دهيم الزاما بايد از چهره‌ها و رفتار‌هاي سياسي اجتناب كنيم.
ايرانيان در طول تمدن ديرپاي خود همواره پذيراي فرهنگ‌ها و گفتمان‌هاي گوناگون و حتي مخالف بوده‌اند. وجه صحيح، انساني، فطري، بديهي و متمدنانه آنرا با شيوه‌هاي خلاق و بديع پذيرفته‌اند و با وجه سلبي آنان مدارا كرده‌اند و شايد اين راز جاودانگي تمدن سترگ ايراني است.
فراموش نكنيم كه اگر ما نفي سياست و سياست بازي در مجامع فرهنگي مي‌كنيم، منظور آن سياستي نيست كه عين ديانت است بلكه آن گونه‌اي است كه مسيري جدا با زاويه اي رسوا نسبت به عقايد، آرمان‌ها، رويكرد‌ها و ميثاق‌هاي ملي دارد و گرنه در دايره وسيع فرهنگي و انديشه ديني ما همه انسان‌هاي آزاده، با رعايت اصول و احترام متقابل، جايگاه بلامنازعي دارند.
3- جستجو، بازشناسي، معرفي و بسط مشتركات بين همه كساني كه در منطقه و در همسايگي ما هستند. تا به اين وسيله بتوانيم منافعمان را به يكديگر گره بزنيم و امنيت، آينده و توسعه خود را تضمين كنيم.
در اين مسير بايد از هر گونه اختلاف به جد دوري جست و به آموزش صحيح گفتگو پرداخت. شايد مهمترين محور گفتگو، گفتمان صلح بر پايه آموزه‌هاي مترقي، دين مبين اسلام، مبارزه با هر گونه برتري طلبي، نژادپرستي، جنگ افروزي، تروريسم و خشونت و اعتلاي كرامت انساني باشد آنچه كه بيداري اسلامي امروز در جهان، بويژه در منطقه به آن نياز دارد.
و اما بعد: بر خود لازم مي‌دانم تاكيد كنم ما در داخل كشور هر چه بيشتر نياز به وفاق داريم، ريزش از پيكره واحد ملت هر چند اندك، بسيار زياد است، لذا همچنان بر يافتن و بسط مشتركات بين همه اقوام، فرهنگ‌ها و خرده فرهنگ‌ها، براي استمرار و قوام وحدت ملي اصرار دارم. ما با همين رويكرد مي‌توانيم جايگاه قابل تاملي نيز در ميان ديگر مردم منطقه و جهان داشته باشيم.
ما امروز در اقصي نقاط اين كره خاكي و پر فتنه به دنبال ايرانيان شريفي مي‌گرديم كه دل در گرو ميهن، ملت، تمدن و كرامت و سربلندي ايران عزيز دارند تا به آنها بگوييم دوستشان داريم و مهر و همت آنان را قدر مي‌شناسيم و اين مهم در ظرفيت‌هاي وزين سينما نهفته است.
سينما مي‌تواند پيام دوستي، وحدت، كرامت و اقتدار ما را به جهانيان برساند و به صلح و امنيت پايدار كمك نمايد و موجب قوت و تداوم آن گردد. جشنواره بين‌المللي فيلم كيش اولين گام را در اين مسير برداشت جشنواره‌اي كه با مديريت و دبيري هنرمند محمد خزاعي اين راه را آغاز كرد.
و اما سخن پاياني با دبير محترم جشنواره، برادرم محمد خزاعي، من دستان توانا و سرپنجه‌هاي تدبير و مديريت شما را به رسم احترام و به گرمي مي‌فشارم. تدبير و همت شما جشنواره‌اي پر شكوه آفريد كه دوست و دشمن به سنگيني آن اعتراف دارند لاكن فراموش نكنيد كه ما فرزندان تكليفيم. شما تكليف خود را به شايسته‌ترين وجه انجام دادين، ما هم اميدواريم به تكليف خود عمل كرده باشيم و به خدا پناه مي‌برم كه در اين راه پيروي هواي نفس كرده باشم و يا خداي ناخواسته شان و شكوه تكليف به خوبي انجام شده شما را ناديده گرفته و يا خداي ناكرده ناسپاسي كرده باشيم. شكوه اين جشنواره را مرهوني اعتبار و تدبير شما مي‌دانم و در پاسخ به كساني كه مي‌پندارند پول آنها اين جشنواره را شكوه بخشيد مي‌گويم، باره‌ها شاهد جشنواره‌هاي بي‌آبروئي بوديم كه براي برگزاري آن پول زيادي هزينه شده بود. اين گونه محافل و مجامع قبل از هر چيز نيازمند اعتبار، ارتباط، اقتدار و هنرمندي است، چيزهايي كه در شما به اندازه كافي سراغ دارم. موفق و سلامت باشيد.
http://isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-1760358
