پژوهشگران بر این باورند که جزیره کیش با توجه
به پیشینه تاریخی و فرهنگی و ویژگیها و تنوع طبیعی خود، میتواند از بزرگترین
قطبهای گردشگری ایران و حتی جهان باشد و اکنون نیازمند گردشگر و گردشگری الکترونیکی
برای توسعه این صنعت پردرآمد است.
به گزارش ایسنا، منطقه آزاد کیش که به مروارید
خلیج فارس معروف است، بهعنوان یکی از مهمترین مناطق دارای پتانسیل و ظرفیت بالای
جذب گردشگر مطرح است. پژوهشگران برای توسعه صنعت گردشگری در این جزیره، استفاده بیشتر
از فناوری را توصیه کردهاند.
روابط تجاری و سیاسی برای جذب گردشگری و توسعه
این دو در جزیره کیش نیازهایی را میطلبد. یکی از مهمترین این نیازها که مورد
توجه بخش خصوصی نیز هست، گردشگری بهوسیله ابزارهای نوین ارتباطی است. تبلیغات
الکترونیک در این حوزه میتواند مورد توجه سازمانها و بخش خصوصی و سرمایهگذاران
در جهت جذب بیشتر گردشگر قرار بگیرد و درنتیجه، رونق اقتصادی را به ارمغان آورد.
متخصصان کشور معتقدند جزیره کیش با داشتن پتانسیلهای
بسیار بالا، نتوانسته است سرمایهگذاری صحیحی برای توسعه زیرساختهای تاریخی،
فرهنگی، طبیعی و همچنین برای بهرهبرداری از ابزارهای فناوری اطلاعات باهدف ازدیاد
گردشگر داشته باشد. در صورت برطرفشدن چالشهای موجود درزمینه فناوری اطلاعات، با
ایجاد مشاغل جدید در بخشهای مختلف اقتصادی و با افزایش دستمزد و درآمد افراد، بر
ساختار اجتماعی کیش تأثیرگذار خواهد بود. این جزیره، بهعنوان یکی از مناطق
توانمند کشور، دارای قابلیتهای بینظیر اکوتوریستی، ژئوتوریستی و تاریخی و از قطبهای
مهم گردشگری کشور است.
در همین راستا، پژوهشی انجام شده که به مسائل
مربوط به گردشگری که فناوری اطلاعات در آن وارد شده میپردازد و ابعاد و اثرات
مختلف گردشگری الکترونیک را بررسی میکند و مرز آن را با گردشگری سنتی که در گذشته
بیشتر رایج بوده، مشخص میکند.
در این پژوهش کاربردی، که توسط محققانی از
دانشگاه تهران انجام شده است، تعداد ۳۸۲ نفر از گردشگران داخلی جزیره کیش
مشارکت داشته و با استفاده از پرسشنامه مربوطه، به سؤالات محققان پاسخ دادهاند.
نتایج بهدستآمده از این پژوهش نشان میدهد که
فناوری اطلاعات، بهواسطه ایجاد محیط اطلاعاتی برای هریک از مؤسسات گردشگری و ایجاد
ساختار اطلاعاتی متمرکز، در سیستم گردشگری جزیره کیش تأثیر گزار است. بخشهای
مختلف این صنعت در این محیط اطلاعاتی، میتوانند به شناسایی فرصتهای تجاری در
بازار پرداخته، به توسعه همکاری با تهیهکنندهها و واسطهها بپردازند و همچنین، میتوانند
مؤسسات غیررسمی را بهمنظور توسعه و ارائه خدمات گردشگری ایجاد کنند.
آنطور که آیدا برادران نیا، محقق برنامهریزی
گردشگری و همکارانش از پردیس بینالمللی کیش دانشگاه تهران میگویند: «درحقیقت، میتوان
اینگونه بیان کرد که فناوری اطلاعات، با ارائه ابزار و امکانات مؤثر برای
گردشگران ازجمله گردشگران جزیره کیش، بهمنظور شناسایی و خریداری خدمات نقش اساسی
ایفا کرده و موجب توسعه و ارتقای صنعت گردشگری در جزیره کیش میشود».
این محققان اعتقاد دارند: «جزیره کیش با توجه
به پیشینه تاریخی و فرهنگی و ویژگیها و تنوع طبیعی خود، میتواند از بزرگترین
قطبهای گردشگری ایران و حتی جهان باشد و اکنون نیازمند گردشگر و گردشگری الکترونیکی
برای توسعه این صنعت پردرآمد است. یکی از زیرساختهای اساسی که میتواند به گردشگری
الکترونیکی وجهه مناسب و استانداردی بدهد، آمادهسازی ابزارها، المانها و امکانات
شهری براساس الگوهای گردشگری الکترونیکی است و برای رسیدن به چنین الگویی، نیازمند
تدوین یک سند استاندارد برای جزیره الکترونیکی هستیم که در آن تمامی نیازسنجیها و
پیشبینیهای لازم برای تأمین خواستههای گردشگران انجام شود».
برادران نیا و همکارانش در تبیین چنین الگویی میگویند:
«گردشگران باید از لحظه ورود به فرودگاه در ایستگاههای تاکسی یا مینیبوس، هتلها
و مراکز تفریحی و رستورانها از فناوریها و امکانات لازم برای دستیابی به سرویسها
و اطلاعات موردنظر بهرهمند شوند و این امر زمانی میسر میشود که شهر براساس قوانین
و استانداردهایی تجهیز و تأمینشده باشد. فرایندهای برنامهریزیشده در گردشگری،
از طریق پتانسیل آیتی به پیشرفت گردشگری الکترونیک منجر خواهند شد».
این پژوهشگران میافزایند: «ایران و بهتبع آن
جزیره کیش درزمینه رزرو اینترنتی، کشوری جوان است و تا رسیدن به سطحی قابلقبول از
آن، راه درازی پیش رو دارد. ورود فناوری جدید، نیازهای جدیدی را در پردازش و تبادل
دادهها و نیز نحوه ابزارها و زیرساختهای مناسب و اجرای آن و ارائه اینگونه
خدمات نوین گردشگری را مطرح کرده است. ازاینرو، علاقهمندی مدیران به دانستن این
موضوع که چه عواملی موجب افزایش استفاده از خدماتی نظیر رزرو اینترنتی توسط
گردشگران میشود، قابلتوجیه است».
نتایج این تحقیق که به اهمیت استفاده از فناوری
اطلاعات برای توسعه و ارتقای صنعت گردشگری بهخصوص در جزیره کیش اشاره دارد، در
نشریه «گردشگری شهری» متعلق به دانشگاه تهران منتشر شده است.